สปอล์ย Deadpool #3
DEADPOOL #3
Deadpool: …แล้วผีดิบ อับราฮัม ก็ยิงฉันกระจุยเลย หลังจากนั้นฉันก็ไปกระทืบ เท็ดดี้ รูสท์เวลท์ แล้วผี เบน แฟรงคลิน ก็เข้ามาช่วย ทีนี้เจ้าหน้าที่เพรสตันเลยบอกว่าเราควรจะมาที่นี่ , ทั้งหมดก็เท่าที่เล่าให้ฟังนี่ล่ะ
Ben: ไม่มีใครเห็นฉันเลยรึไง ? , แย่จุงเบย
Dr.Strange: อืม.. เข้าใจละ —- และฉันก็ยินดีจะบอกนายเหมือนกับคนอื่นๆที่เข้ามาเล่าอะไรๆให้ฉันฟังว่า.. “ไสหัวไปซะ”
Preston: เดี๋ยวสิหมอ ! ได้โปรดเถอะ บังเอิญว่าหมอผีบ้านี่ดันใช้มนต์ดำ เราเลยต้องของให้คุณช่วยน่ะสิ
Dr.Strange: ก็หวังว่าคงจะช่วยได้ล่ะนะ แต่ใครจะไปทำร้ายเพื่อนร่วมอาชีพกันลง ? หมอนั่นอีกไม่นานก็คงตายๆไปเองน่ะแหละ
Preston: ขอโทษทีนะ แต่เรื่องนี้ต้องขอให้คุณช่วยจริงๆ เพราะคุณเชี่ยวชาญในด้านนี้กว่าใคร
Dr.Strange: ถ้าพวกคุณมาขอความช่วยเหลือ ผมก็จะให้ความช่วยเหลือคุณซักนิดก่อนที่ หว่อง จะเตะคุณออกจากบ้านแล้วกัน
*แล้วหมอก็ฉายหนัง 3D
Dr.Strange: เอ๊ะ ! นั่นมัน Richard Nixon รึเปล่าน่ะ ?
Preston: ใช่แล้ว !
Deadpool: ทนไปกระทืบไอ้จ้อนมันไม่ไหวแล้ว ! โอ้ว.. หมอมันไม่สุภาพ ช่วยเซ็นเซอร์ให้ทีนะ
(ไม่ทันแล้วล่ะ – -; )
Deadpool: แหม.. ถ้าได้ขนาดนี้ เวลาผมไปตรวจภายในครั้งหน้าช่วยฉายภาพแบบนี้ทีได้มั้ย ??
Dr.Strange: คุณทำให้ผมสนใจขึ้นมาแล้วสิเจ้าหน้าที่เพรสตัน
Dr.Strange: ไอ้หมอนั่นกำลังเล่นกับไฟอยู่นะ แต่เพราะอะไรมันถึงทำแบบนั้นกันนะ
Preston: จากที่กัปตันอเมริกาได้สอบถามเบื้องต้น เห็นว่าเขาอยากจะให้ประเทศชาติกลับมาสงบสุขน่ะ
Deadpool: ถ้าไม่รู้เรื่องก็กลับไปอ่านตอนที่ 1 นะจ๊ะ ! ลิงค์นี้เลย
Deadpool #1 —- http://marvelthailandfan.wordpress.com/2012/11/08/deadpool-1-สปอยล์/
Ben: นายพูดกับฉันเหรอ ?
Deadpool: ไม่.. ฉันพูดกับเขาต่างหาก
Ben & Preston: ใครคือ ‘เขา’ ของนายกัน ?
Deadpool: ไม่ต้องสนใจน่า , อธิบายไปก็ยาว
Dr.Strange: เจ้าหน้าที่เพรสตัน จริงๆแล้วคุณถามได้ดีมาก แต่ถ้าจะให้อธิบายก็คงจะนาน
Preston: ทำไมล่ะ เขาผิดปรกติรึไง ?
Wong: ผมส่งพวกเขาออกไปได้รึยังครับ ?
Dr.Strange: คุณเป็นอะไรที่ประหลาดมากนะคุณวิลสัน
Deadpool: ฟังนะ ซิกฟรีด , นายแนะนำฉันมาสิว่าควรจะต้องทำยังไงบ้าง ? จะได้ตามไปเตะก้นมันได้ !
Dr.Strange: แต่มันไม่ง่ายเลยที่นายจะไปเตะก้นมันได้
Preston: แต่คุณก็สามารถส่งพวกประธานาธิบดีกลับไปได้ใช่ไหม ?
Dr.Strange: ต้องขอโทษด้วยนะ แต่หมอผีก็เหมือนกับ ‘นรก’ นั่นแหละ เป็นทางที่สามารถติดต่อกับคนตายได้ แต่ก็อาจจะอันตรายได้ เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องที่โง่เง่ามาก จากกรณีของหมอนี่เหมือนกับลักพาตัวใครซักคนมาแล้วดันพลาดโดนจับเข้าตะรางนั่นแหละ
Dr.Strange: ช่างน่าเสียดายตรงที่ว่า มันไม่มีทางที่จะตกลงกับพวกที่หมอนั่นคืนชีพมาได้ เพราะผีพวกนั้นถูกดึงขึ้นมาโดยที่ไม่มีจิดสำนึกของตัวเองคิดมาด้วย , เดี๋ยวฉันคงต้องลองเข้าฌาณหาพิกัดพวกนั้นดู
Wong: ทำใจให้สบายนะครับ ถ้าเขารู้พิกัดของพวกนั้นแล้ว เราก็จะวาร์ปไปที่นั่นทันทีเลย
Deadpool: ฉันจะทำใจให้สบายได้ไงล่ะเนี่ย ? นี่มันเหมือนห้องของลุงชาร์รอนเลยนะ !
ที่ชานเมือง ณ ร้านฟันเจ๋งแจ๋ว ของหมอ Rick
ในห้องนี้มี George Washington, Abraham Lincoln และ Gerald Ford
“ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน เราคงจะต้องหารือแผนกันใหม่..”
George: เราไม่เคยเข้าใจสำนวนภาษาที่นายพูดเลยนะ คุณลินคอล์น
*คาดว่าตาจอร์จคงมาทำฟันใหม่ แทนอันเก่าที่ไหม้ไปแล้ว
Lincoln: แม้ Ford จะไม่เห็นด้วยกับสิ่งนี้ แต่ผมก็เห็นด้วยกับความเห็นของ คุณ Reagan นะ
หมอริค: ผม.. ผมพร้อมแล้วครับ อย่าตีผมอีกนะ ((อยู่ๆ หมอก็โผล่มา))
Lincoln: มันจะไปได้สวยเลย เราแค่ต้อง..
(พูดไม่ทันจบก็ต้องโดนสวนมาว่า..)
Ford: ..ต้องไปหายานอวกาศมา !!
อั๊ก !!
Ford: ระวังหน่อยนะเจ้าโง่ ! // แผนของเรแกนน่ะมันเยี่ยมยุทธ เขาอยากจะไปอยู่ในอวกาศ แต่ประเทศนี่ดันไม่มีที่ฝึกบินซะงั้น
George: นี่แหละคือเหตุผลที่ข้าให้เจ้ามาที่นี่นะ ผู้วิเศษ !
Gorge: คงไม่คิดสินะว่าคืนชีพพวกข้าแล้วจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ?
Deadpool: เบ็น , ทำไมนายถึงไม่นิสัยโฉดเหมือน ปธน. พวกนั้นเลยล่ะ ?
Dr.Strange: ชู่วววว..
Ben: ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่เคยเป็น ปธน. แล้วฉันก็ไม่เคยไปสวรรค์ไงล่ะ ตายแล้วก็อยู่นี่ตลอด (เลยไม่มีใครเรียกให้คืนชีพ)
หมอผี: อ้าา.. *งึมงำ งึมงำ งึมงำ..
Dr.Strange: เจอแล้ว ! —- เราไปกันเถอะ ! / แล้วก็..คุณแฟลงคลิน..
Dr.Strange: เผมไม่ยังไม่ลืมนะว่าคุณแอบไปนอนกับแฟนผมน่ะ , ตามมาเองแล้วกัน !
((Note: เบ็นเคยนอนกับ Clea ในช่วง 70’s ลองหาดูนะครับ ))
Ben: โธ่, ทิ้งกันง่ายๆเลยเรอะ
*กลับมาทางร้านทำฟัน
Reagan: อย่าใช้คาถาหายตัวนะ ! เรายังต้องใช้แกพาเพื่อนเรากลับมาอีกหลายคน
หมอผี: อร๊ากกกกกก..
*จู่ๆ ก็มีเสียงคนนอกแทรกเข้ามา Deadpool กับหมอแปลกนั่นเอง !!
Deadpool: เฮ้ ! จอร์จ นี่กี่โมงกี่ยามแล้วฮะ ? —- ปวดฟันรึไงจ๊ะหนู !!
George: ตั้บ !! อย่าต่อยกันที่หน้าสิโว้ยยยย !
George: แค่ก ! แค่ก..
Dr.Strange: นี่ไม่ใช่ที่ของพวกคุณ จะยอมแพ้ซะดีๆ หรือจะต้องเจ็บตัวก่อน ?
Lincoln: ดินแดนแห่งนี้คือประเทศของเรา , เราจะฆ่าพวกมันทั้งหมด !
Preston: เดี๋ยวสิ , เราจะไม่ใช้ความรุนแรง
*แล้วตาจอร์จก็ดึงดาบออกมา
Deadpool: อู้ว.. —- ที่แม่หญิงนางนั้นพูดมันผิดนะ , เราคงต้องใช้ความรุนแรงซะแล้วล่ะ !!
Deadpool: จัดไปหนึ่งดอกนะเอ้บ ดอกที่ติดไว้คราวที่แล้วน่ะ !
Dr.Strange: ส่วนแก , เราไปคุยกันสองคน !
George: ม่ายยยย , อย่าเอามันไป !
Deadpool: โอ้.. หมอไปซะแล้ว
หมอผี: คุณเป็นใครกัน ? แล้วเราอยู่ที่ไหนเนี่ย ??
Dr.Strange: นายถามผิดคำถามแล้ว นายน่าจะถามตัวเองมากว่านะว่า ‘นี่ฉันทำอะไรลงไป? แล้วฉันควรจะแก้ไขมันยังไง? ‘ ดีกว่าไหม
Dr.Strange: นายมันช่าง.. สมองสุนัขปัญญากระบือจริงๆ ก่อนอื่นต้องคลายมนต์สะกดปลอกคอนายก่อน
อั้ก !! *หมอคงจะร่ายมนต์พลาด*
Wong: ไหวไหมครับ นายท่าน ?
Dr.Strange: ขอบใจมากหว่อง เดี๋ยวก็ดีเอง —- คืนชีพคนตาย คลายโซ่ตรวน หวนมนต์ดำ …
หมอผี: ฉันชื่อไมเคิล , นี่เราอยู่ในห้วงดาวเคราะห์จริงๆ หรือมันเป็นแค่มายากลล่ะเนี่ย ?
Dr.Strange: ภาพลวงตาน่ะ , มายากลมันเอาไว้หลีสาว —- แน่ล่ะ เราอยู่ในห้วงดาวเคราะห์ คนที่เจ๋งจริงเท่านั้นแหละถึงจะเข้ามาที่นี่ได้
หมอผี: แล้วนายจะไม่ทำร้ายฉันใช่มั้ย?
Dr.Strange: ไม่หรอก.. แต่จากประสบการณ์ของฉันพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่บางที่อาจจะได้ดังเพราะความโอหังของตัวเองล่ะนะ — เอาล่ะ , บอกมาได้แล้วว่านายทำยังไงถึงได้คืนชีพคนตายพวกนั้นได้ ?
*จากนั้นก็เกิดการย้อนอดีตไปถึงชีวิตสมัยเด็กของหมอผี
หมอผี: ” ตอนที่ฉันอยู่ ป.5 แฮมสเตอร์ของฉันก็ตาย ตอนนั้นฉันร้องไห้ทั้งวันเลย ถึงมันจะดูงี่เง่า แต่ “มานิมอล” เป็นของขวัญจากแม่.. ที่ตายไปเมื่อ 2 ปีก่อน พ่อของฉันก็พยายามที่จะเอามันไปฝัง แต่ฉันไม่ยอมห่างจากศพมันเลย ใรคืนนั้นเอง บางอย่างที่แสนวิเศษก็เกิดขึ้น มานิมอลฟื้นคืนชีพจากศพของมัน แล้วชีวิตปกติของฉันก็กลับคืนมา ในตอนนั้นเองฉันก็ได้แรงบันดาลใจ แล้วก็ทุ่มเทตัวเองให้กับเรื่องลี้ลับที่เกี่ยวกับชีวิตแล้วความตาย ”
Dr.Strange: อ้าว.. แล้วไม่ใช่ว่าปีนเขาไปเรียนกับฤๅษีตบะแก่กล้าประมาณนั้นรึไง ? แล้วนายไปเรียนคาถาจากที่ไหนล่ะ ?
ใช่แล้ว.. พอเรียนจบฉันก็ถูกเรียกตัวทันทีเลย
Dr.Strange: แล้วใครเรียกตัวนายไป ?
หมอผี: สัญลักษณ์นี่ยังไม่ชัดอีกเหรอ ? S.H.I.E.L.D. น่ะ
Dr.Strange: อุบร๊ะ ! คิดว่าไปซื้อเสื้อจากตลาดนัดนะเนี่ย !
ขณะเดียวกับ กลับมาทางฝั่ง Deadpool
ปัง ปัง ปัง !
Preston: นี่เจ้าหน้าที่เพรสตัน ต้องการกำลังเสริมที่นี่ด่วน !!
George: แล้วนี่มันกงการอะไรของเจ้าที่ต้องมาสู้กับข้า ? จะต่อสู้เพื่อประเทศรึ ? หรือเพื่อตัวเอง ? หรือทอง ? ข้าจะจ่ายให้เจ้าเยอะกว่าที่ได้อีกนะ
Deadpool: โอ่ย.. กะแล้วเชียว มิน่าล่ะหนังแกตายประเทศถึงได้จนขนาดนั้น
ถ้าแกไม่รู้จักตาย ! เราจะทำให้แกทนทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต !!
Deadpool: อู้ว.. นายหายไปไหนมาล่ะเอ้บ? รู้ไหม? ทุกวันนี้ฉันก็ทรมานจะแย่แล้ว โดนแต่คนอื่นรังแกฟันดาบใส่ , เจ็บปวดชะมัด — หน้ากากมันไม่ได้มีไว้ปกปิดใบหน้าอย่างเดียวนะ มันเอาไว้ปกปิดความรู้สึกด้วย ! แย่จัง (เล่นบทโศก)
Deadpool: แล้วก็ ! อย่ามาขู่กันซะให้ยากเลย ทีแกยังปล่อยให้ตัวเองโดนฆ่าตายเลย แหม.. ปัง ปัง !
Lincoln: แกเสร็จฉันแน่ !!
Deadpool: เพรสตัน ! ระวังนะจ๊ะ.. (เอ้บกำลังจะพุ่งหลาวเดดพูล)
Preston: แล้วผู้หญิงอย่างฉันจะไปโหวตใครดีละเนี่ย ? โอ้ !
*แล้วเดดพูลก็พุ่งทะลุกระจกรถมา
Deadpool: เยยยยยยยยยยย้ !!
Ford: เธอรู้อะไรไหม ? ฉันคือ ปธน. คนเดียวที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้งนะ
Preston: แอ่ค !
Deadpool: ก็แน่ล่ะ ถ้าต้องมาเลือกโหวตกันตอนนี้ ก็แย่พอดี ! หนีไปซะ !!
Preston: ขอบใจนะ ! —– แล้วฉันจพกลับมาพร้อมอาวุธ
Deadpool: ขอลาเต้ แก้วเกรนเดใส่เอสเปรซโซ่ 2 ช็อตด้วยจะดีมาก !
George: ปล่อยผู้หญิงไป อย่ามัวชักช้าไปมากกว่านี้เลย
Deadpool: อะไร ? ชักช้าอะไร ?
Lincoln: แล้วเราจะปลุกกองทัพของเรายังไง ไอ้อ้วนมันไปแล้วนะ ?
George: ฉันมีสมุดคาถาของมัน เราไม่ต้องพึ่งมันอีกแล้ว
*แล้วเดดพูลก็โดนอัดก็อบปี้*
Deadpool: เฮ้ , พวก ! นี่มันไม่ใช่วิธีการลดความอ้วนที่ถูกต้องนะ
Deadpool: ฉันรู้ว่าแกคิดอะไรอยู่ อยากจะแทงดาบผุๆนั่นมาที่ฉันใช่ไหมล่ะ ? แต่แทงมาก็ไม่ตายหรอกนะ เลิกคิดให้เหนื่อยเถอะ..
George: หุบปาก !! ปากแกน่ะมันรนหาที่
Deadpool: แอร๊ก ! แกก็รู้วิธีทำให้ฉันหยุดพูดได้นี่
Ford: และแล้วฟอร์ดกลับมาทำประตู (นี่คิดว่าตัวเองพากย์บอล)
Ford: เยี่ยมไปเลย ! ไอ้แม่ย้อ.. โอ้ย โอ้ย ! (เตะแรงไปเลยเจ็บเท้า)
Deadpool: เริ่มตกที่นั่งลำบากแล้วครับ ณ ตอนนี้ มาดูกันว่าเขาจะทำได้หรือไม่ ! (นี่ก็พากย์ไปกับเขาด้วย – -‘ )
George: เอ้บ , นายกับเจอรรี่เลิกเล่นได้แล้ว เราต้องรีบไป
ตึ่ง ! (แล้วรถก็ตกลงมา)
Deadpool: OnStar ครับ ! ผมประสบอุบัติเหตุ
(OnStar คือระบบที่ติดรถ ทำหน้าที่นำทางรวมถึงรักษาความปลอดภัยของตัวรถด้วย)
Deadpool: แล้วทำไม ฮ. ไม่ลงจอดซะทีล่ะนั่น ?
คนที่ขับ ฮ. ก็คือ คู่พ่อลูก John Adams (พ่อ) และ John Quincy Adams (ลูก)
John Adams:
เบรคคค ! ช้าหน่อยสิลูก , ลูกขับเร็วเกินไปแล้ว
John Quincy Adams: พ่ออย่าขี้ขลาดไปหน่อยเลย นิสัยชักจะเหมือนแม่ไปทุกวันแล้วนะ
Nixon: ฉันกลับมาที่นี่อีกครั้งแล้ว ขึ้นมาสิ ! —- เฮ้.. ฉันจำที่นี่ได้ มันคือ Watergate นี่..
Nixon: ที่นี่แหละที่ทุกอย่างพังไม่เป็นท่า !
Ford: พอเถอะน่า, ช่างมัน
Nixon: พวกนายไปกันก่อนเลย , ฉันมีธุระที่ต้องสะสางให้เสร็จ
Ford: งั้นก็ตามใจ ! ไปละนะ วุปปี้ ! —-
Ford: อุ่ย.. ใบ พัด !
ชแว้งง ! (โดนสับเละครับ – v -‘ )
Deadpool: หวังว่าเขาคงทำอนุสรณ์ให้กับ Gerry Ford ที่โดนฉับโง่ๆ แบบนั้นน่ะนะ
George: คุณนิกสัน กลับมาที่ ฮ. เดี๋ยวนี้ !
Lincoln: เขาไม่มาหรอก นี่ไงล่ะเหตุผลที่เราต้องวางแผนไว้ก่อนน่ะ —- เอาเครื่องขึ้นเลย
Deadpool: อ้าว.. หมอกลับมาพอดี !
Dr.Strange: เราพลาดอะไรไปรึเปล่าเนี่ย ?
Deadpool: ก็นะ.. ฉากเกอร์รี่ฟอร์ดน่ะเยี่ยมยุทธไปเลย เอ่อ..ช่างเหอะ พอดีได้ของที่ระรึกจากเพื่อนยุคโบราณของเราไว้ด้วยน่ะ
Dr.Strange: ไหนดูซิ
Deadpool: ขอบใจมากนะ ถึงฉันจะมี Healing Factor อยู่แต่นี่ก็เจ็ —- แอร๊ก !!!!
Dr.Strange: หว่อง , ฉันขออยู่เงียบๆคนเดียวก่อนนะ
Wong: ขอรับนายท่าน
Deadpool: โอ่ย.. จะเป็นลม การเอาใจใส่คนอื่นของหมอแปลกขอให้ 0 คะแนน ถ้าให้เป็นดาว จ้างให้ดาวเดียวก็ไม่ได้! สินค้าชิ้นนี้ไม่แนะนำเด็ดขาด !
Deadpool: รู้อะไรมั้ย ? หว่องฉันชอบดูแสดงโชว์เวทย์มนต์ล่ะ
Wong: ผมก็ไม่แปลกใจเลยครับที่คุณจะชอบแต่สิ่งที่ Dr. ทำมันไม่ใช่การแสดงนะครับ
Deadpool: จริงๆฉันก็ไม่ใช่พ่อมดอะไรเทือกนั้นหรอกนะ แต่ว่าฉันเคยเห็นผู้หญิงที่มีครึ่งตัวด้วยละ รู้ไหมว่าทำยังไงเธอถึงจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ?
Wong: ขยะแขยงจัง..
หมอผีเคิล: เฮ้พวก ! นิกสันทำลายข้าวของไปทั่วแล้วนะ
Nixon: ฉันเกลียดที่นี่ที่สุดเลย ! (ว่าแล้วก็ทำลายข้าวของไป)
Deadpool: หลีกไปซิ ดับเบิลดอร์ (ล้อว่าไมเคิลเป็นดับเบิลดอร์ เพราะใช้เวทย์มนต์ได้)
Deadpool: ฉันล่ะเบื่อ ปธน. เต็มทนละ คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นรึไง ? ยิ่งมาป่วนแบบนี้ล่ะก็ยิ่งไม่ชอบเลย —- เป็นไง ปวดหลังไหมเล่า ?
Nixon: ฟังนะอเมริกันเพื่อนยาก..
Nixon: ฉันเป็นคนแคนาดาโว้ยย !
Deadpool: เฮ้ย !
Nixon: ใครใช้ให้แกมาเสือกวะ !
(แล้วก็โยนเดดพูลลอยไปชะกระจกบ้านหลังหนึ่งจนแตก)
Deadpool: หวัดดีครับคุณยาย
Granny: ว๊ายยยย !
Granny: เธอไม่ใช่หลานฉันนี่ , เขาไม่เคยมาเยี่ยมฉันเลยซักครั้ง
Deadpool: ยายควรจะรีบวิ่งหนีไปให้เร็วเท่าที่ขาจะอำนวยเลยนะครับ
Nixon: แกคิดว่าแกตลกมากนักรึไงฮะ ?
Deadpool: อย่าใช้ความรุนแรงต่อหน้าคนชราสิ !
Nixon: ไหนดูซิว่าจะตลกต่อได้ไหม ? ถ้าตึกทั้งตึกถล่มทับแกน่ะ
Deadpool: การล่าผีนี่มันไม่ได้สนุกอย่างหนังเรื่องอะไรซักอย่างนั่นเลยนะ
Granny: เรื่อง Ghostbusters เรอะ ?
Deadpool: อย่าเยอะน่า
(แล้วเดดพูลก็เตะไปที่จุดสำคัญ)
Nixon: แก.. แก..ขี้โกง !!
Dr.Strange: บริการส่งของพิเศษจ้า
Dr.Strange: ดาบเล่มนี้ปลุกเสกแล้ว ใช้ฆ่าพวกผีนั่นได้
Deadpool: ทำไมเวลาพวกผู้วิเศษให้ขอวิเศษแล้วต้องเป็นชายในผ้าคลุมทุกทีเลย ทำไมไม่เป็นแม่สาวเซ็กซี่บ้าง ?
Deadpool: ฉันขอตั้งชื่อดาบเล่มนี้ว่า ดาบวิเศษ VITO
*เมื่อเสียบทะลุร่างของ.. ก็สลายไปอย่างรวดเร็ว
Nixon: ฉันจะกลับมาาาาาาาา… .. .
Dr.Strange: ดาบเล่มนี่จะสลายร่างของฝีพวกนั้นไปยังที่ๆมันควรอยู่ โอ้,แล้วก็ดาบส่วนมาเขาก็ตั้งชื่อเป็นชื่อผู้หญิงนะ
Deadpool: แล้วนายคิดว่า Nancy เป็นไงล่ะ ? ถูกใจไหม ?
Dr.Strange: มันไม่ใช่ประเด็นเฟ้ย — ฟังนะ นี่มันสำคัญมากฉันสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ไม่ค่อยเข้าท่าเกี่ยวกับตัวนายในนิวยอร์คน่ะ
Deadpool: เป็นเรื่องที่ฉันไม่จ่ายทิปให้หว่องรึไง ?
*ซุบซิบ ซุบซิบ ซุบซฺบ*
Deadpool: อื้อ.. มันไม่ดีเลยแฮะ
Preston: มีอะไรรึเปล่า ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม ?
Deadpool: อ้อ , พอดีมันเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ นี่ถึงเวลาตรวจมะเร็งเต้านมประจำปีของฉันแล้วใช่ไหมหมอ ?
Preston: หมอผีคนนั้นให้ความร่วมมือดี เขาบอกว่าวอชิงตันจะปลุกกองทัพขึ้นมาถล่มเมืองนี้
Deadpool: อ้าว หมอ ? (ไปไหนซะล่ะ)
Deadpool: จะยังไงก็เหอะ ! ต้องข้ามศพฉันไปก่อน !
Deadpool: เป็นไงล่ะ , คำพูดนี้ฟังแล้วฮึกเหิมใช่ไหม ?!
Preston: เฮ้อ.. เราสิ้นหวังแล้ว
Deadpool: อ้าว.. ไม่ฮึกเหิมเรอะ?! งั้นโทษทีนะ
——– ตอนหน้า ! สิ้นหวังแล้ว !! ——–
TO BE CONTINUE.
จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป อย่าลืมติดตาม !
