a
Follow us on Facebook
Advertisement
Copyright Marvel Thailand Fan
HomeSpoilersCaptain America#1 Marvel Now

Captain America#1 Marvel Now

Captain America#1 Marvel Now

แปล กัปตัน อเมริกา มาร์เวล นาว โดย นักแปลรับเชิญ เต้ เจเอสเอ

แมตฮัตตัน ทางตอนใต้ฝั่งตะวันออกปี 1926


มีคู่สามี ภรรยาคู่หนึ่งเหมือนจะมีปากเสียงกัน

??? : ซัลวาดอร์จะพาเราไปที่ถนน ยกเว้นคุณ

??? : อะไรนะ ยกเว้นฉันเหรอ ไปตักทองออกจากรางน่ะเหรอ

??? : คุณต้องไปหางานทำนะ โจเซฟ

Joseph: นี่เธอคิดว่าทุกวันนี้ฉันไม่ทำงั้นเหรอ

??? : มีตึกใหม่ที่เจฟเฟอร์สัน คุณน่าจะ…..

Joseph: หัวหน้าคนงานน่ะเกลียดพวกไอริช จะต้องให้บอกอีกซักกี่รอบเนี่ยฮะ

??? : โลกไม่ได้ต่อต้านคุณซะหน่อย คุณคิดของคุณเอง คุณนี่ชักจะเหมือนพ่อคุณเข้าไปทุก…..

เพลี้ยะ โจเซฟตบหน้าภรรยา

Joseph: ได้ยินที่คุณพูดไหม จะทำร้ายจิตใจผมเหรอ ทำให้ลูกน้องผมคิดว่า ผมเป็นพวกล้าหลัง แล้วกล้าดียังไงผมกับคนพวกนั้น ห้ะ

ใต้โต๊ะมีเด็กชายคนหนึ่งร้องไห้อยู่


เด็กน้อย : ตั้งแต่พวกเรามาถึงประเทศนี้ ทั้งหมดก็ลงที่ผม ทุกสิ่งทุกอย่างลงที่ผมหมดเลย

Joseph: คุณก็แค่มองในสิ่งที่คุณต้องการ Sarah

Sarah: บางที โฟร์แมน น่าจะให้โอกาสคุณ ถ้าคุณไปถึงที่ ไซต์งานในตอนเช้า พร้อมกับ อาการตาสว่าง…

Jopseph ตบหน้า Sarah อีกที

Joseph: จะไปไหนน่ะ เธอ เธอน่าจะไปที่อีกห้องนึงดีกว่านะ ดูอะไรซะ เธอมันพวก เจ้ากี้เจ้าการ


Sarah: ฉันมันพวกเจ้ากี้เจ้าการแล้วไง คุณไปทำงานในตอนเช้า….

Sarah: ฉันเอาจริงนะ

Joseph: โถ่เว้ย Sarah ฉันน่าจะ ฉัน…..

แล้ว Joseph ก็ออกไป Sarah ก็เรียกลูกชายของเธอให้ออกมา

Sarah: ออกมาเถอะ ลูกรัก ไม่เป็นไรแล้ว

เด็กน้อย: ทำไม ซึก(สะอื้น) ทำไมแม่ตอบโต้ละฮะ

Sarah: ลูกต้องฟังให้ดีนะ Steven เพราะว่า….. “ลูกต้องไม่ยอมถอย”




 

ปัจจุบัน กัปตัน อเมริกา หยุดเครื่องบินลำหนึ่งที่กำลังโหม่งโลก

Cap: คุณมักจะลุกขึ้น อะดรีนาลีนพลุกพล่าน พอที่จะกระแทกให้ตายได้ง่ายๆ อยากได้ความช่วยเหลือ นานพอที ผมจะไม่หมดสติ ความเจ็บปวด แขนซ้ายที่หักเริ่มร้องโอดโอย มันไม่ได้มีกงการอะไรที่จะยึด B-52 ลำนี้ไว้ให้นิ่ง ตอนที่มันจะโหม่งโลกเล้ยยยยย แต่ก็ขอบคุณ อดรีนาลีน

ไอ้บ้านี่เรียกตัวเองว่า GREENSKULL ไปยืมชื่อนี้มาทำให้นึกถึงคนที่ชื่อคล้ายๆกันขึ้นมาตะหงิดๆ (คงหมายถึง REDSKULL) ไอ้บ้านี่มันแพล่มว่า หนทางเดียวที่จะช่วยโลกใบนี้ได้คือ กำจัดมวลมนุษยชาติทั้งหมด

ต้องหยุดแม่อ้วน (B-52) นี่ให้ได้ใน 30 วิ ข้างหน้า หรือไม่งั้น แมตฮัตตันจะเป็นการทดสอบทฤษฎีของไอ้บ้านี่

Greenskull (โหลกเขียว): โว้ว โว้ว เตรียมตัวเตรียมใจไว้ยังจ๊ะ นี่ละของจริง พวก พี่บิ๊กมาแว้วววว พืชเล็กจิ๋วพวกนี้เต็มไปด้วยสารที่ก่อให้เกิดมะเร็งผิวหนังแก่ผิวหนังของตัวเพาะเชื้อ แล้วมนุษย์ จะกลายเป็นดินดีสำหรับพืชพันธ์ของพระแม่จิอา ที่มีชีวิตชีวา

Cap: อาทิตย์นี้ไม่ได้พักเล้ยย แต่นั้นมันก็งานนะ คุณกระตือรือร้น คุณก็เสร็จไว

โหลกเขียว: ช้าไปต๋อย

โหลกเขียว: เอาไปแดกซะ ดีต่อสุขภาพ โหลกเขียวยิงแต่พลาดไปโดนพวกเดียวกัน

เอ๋งงงงงงง

Cap: เสียงหมอนี่ เจ็บปวดรวดร้าว พิสูจน์ได้ว่า งานของพวกนี้คือทำปุ๋ยมนุษย์ ลองนึกดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนเป็นล้านๆคนถ้าคุณ พลาด เสียงกรีดร้องเป็นล้านๆ ต้องเล็ง

เครื่องบินให้ห่างจากผู้คน ไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่า ทางซ้าย สามวันหลังจากสู้กับมันที่ปราการอเมซอนของมันผ่านไป


กัปตันคว้าตัวโหลกเขียวไว้

โหลกเขียว: เอามือเผด็จการของแกออกไปน๊า ปล่อยเค้า

Cap: ผมมีแรงกระตุ้นมากพอที่จะทิ้งเขาไปแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง


โหลกเขียว: แกกำลังทำให้โลกสีเขียวใบนี้สกปรกด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกของพวกมนุษย์อยู่นะเฟ้ย

Cap: วันนี้สิ่งที่ถูกที่ควรเป็นข้อผูกมัดที่แข็งกร้าว

โหลกเขียวควักปืนออกมา

โหลกเขียว: ตายซะ พ่ออำนาจบาตรใหญ่

Cap: พวกมันนี่แลไม่ปลื้มความปราณีเลยเนอะ

กัปตันเลยชกหน้าโหลกเขียวให้เป็นของรางวัล

Cap: รางวัลของการหุบปากมันคุ้มกับมือที่หักนี่แหล่ะ

ข้างล่างมีตำมะรวจกำลังเขียนใบเสร็จให้สาวนางนึงอยู่

สาวน้อย: หนูเตรียมตัวดีแล้วนะคะ พี่ตำรวจขา ผู้ชายที่หนูจะไปเจอเขาเนี่ย เขา น่อร้อคอ่ะ

ตำรวจ: น้องไม่คิดจะออกมาให้เร็วๆหล่ะจ้ะ จราจรติดขัดในวันชาติเนี่ยมันจ่าเชื่อกว่าไปดูดอกไม้ไฟนะ น้องเอ้ย

สาวน้อย: ได้โปรดล่ะคะ ถ้าหนูไปสาย หนูคงพลาดโอกาสดีดีก็เขาแน่นอน หาเอาจากแถวเนี้ยมันไม่เหมือนชายที่หล่อล่ำที่ตกลงมาจากฟากฟ้า (ตรงจังหวะกัปตันพอดี) ตำรวจก็หันไปเห็นกัปตันลงมาจากฟ้า

Cap: คุณตำรวจครับ ติดต่อ อเวนเจอร์ ให้ทีครับมีอาวุธชีวะเคมีบนเครื่องบิน

ตำรวจ: เครื่องบิน เครื่องบิน ไหนรึ

Cap: มันอยากที่จะพลาด

แล้วเครื่องบินก็ลงมาพอดี

Cap: จับเขาไว้นะครับ จนกว่าพวกอเวนเจอร์จะมานะครับ ผมสายมากแล้ว

Cap: และผมมีนัดกับเจ้าหน้าที่หน่วย ชิลด์ คนนึง ผู้ที่ไม่ชอบถูกทิ้งให้รอนาน

แฟนสาวคนสวยของกัปตัน Sharon Carter นั่นเอง


Sharon: คุณมาสายนะคะ โชคดีนะคะนี่เป็นวันเกิดคุณ เอ หรือจะให้ฉันตำหนิอะไรคุณดีเนี่ย

Cap: ผมอยากพูดว่า นั่นหล่ะคือเหตุผลที่ดีที่จะตำหนิผมม

กัปตันหมายจะจูจุ๊บที่รักเป็นรางวัล

Sharon: แอร๊ยยย บร้า นั่นจะพยายามเหน็บแนมไปถึงเรื่องอย่างว่าใช่ไหมคะ คุณโรเจอร์

Cap: อืมมม คงงั้นนะ ไม่ดีเหรอจ๊ะ


สองคนกดปุ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าในทันทีทันใด

Sharon: ไม่เลยค่ะ แต่จริงๆแล้วมันยากสำหรับคุณนะคะที่จะทำให้มันมีเสน่ห์มากกว่า อะนี่คะก่อนที่ฉันจะลืม

Cap: ของขวัญ มันคืออะไรรึ

Sharon: กล่องสีสันสวยงามพร้อมกับเซอร์ไพส์ข้างใน คุณต้องมีช่วงเวลาปัจจุบันในเวลาเก่าๆของคุณบ้างนะคะ

Cap: ขอเป็นไฟและความอบอุ่นจากขนแมมมอธก็พอจ่ะ แต่ก็ขอบคุณนะ แต่คุณไม่ต้องให้ก็ได้

Sharon: ไม่ได้ให้ทุกวันนะคะ ที่แฟนของคุณจะอายุ 90 ทำไมคุณถึงนานเกินกำหนดหล่ะคะ

Cap: ดูแลสวนอยู่น่ะ (คงที่สู้กับโหลกเขียวเมื่อกี้)

Sharon: ชิลด์มีสัญญาณของรถไฟใต้ดินเก่าแก่ที่พาท่องเที่ยวในเส้นทางที่ถูกทิ้งไปเมื่อแปดสิบกว่าปีก่อน

Cap: ตอนนี้คุณทำให้ผมรู้สึกแก่ขึ้นนะ

Sharon: ยังมีผลไม้ห้อยอยู่ด้วยนะ

Sharon: เราไม่รู้ว่า เส้นทางนี้ ไปที่ไหนหรือใครรับผิดชอบระบบที่นี้ เร็วๆนี้ แค่เดินก็ถึงแล้ว เหมือนกับว่าสายลับรู้รหัสผ่านที่จะลงมาโดยไม่มีเรื่องอื้อฉาว

Cap: แย่มาก แล้วรหัสผ่านยังใช้ได้ไหม

Sharon: ไม่ลองไม่รู้ ฉันคือ จิม มอร์ริสัน ฉันตายแล้ว

Sharon: เรียบร้อยทางไกลหน่อย มีอะไรกวนใจคุณไหม

Cap: ไม่ค่อยชอบเลย ที่จะไปไหนโดยไม่รู้ที่มาที่ไปน่ะ

Sharon: แล้วทำไมคุณถึงหลีกเลี่ยงที่จะคุยเรื่องเราหล่ะคะ

Cap: ผมยอมรับนะ Sharon ข้อเสนอของคุณทำผมแปลกใจมาก ผู้พิทักษ์ ขอถามในฐานะที่วันนี้เป็นวันเกิดผม

Sharon: ถ้าฉันจะให้คุณถามฉัน ฉันคงอายุเท่าคุณแล้วหล่ะค่ะ แม้แต่นักกลยุทธ์ที่ยิ่งใหญ่ก็ยังไม่รู้อนาคตตัวเองเลยค่ะ ชีวิตคือการเสี่ยง ฉันจะไม่ขอร้องให้คุณเลิกเป็นกัปตัน อเมริกา แต่ฉันอยากใช้ชีวิตกับ สตีฟ โรเจอร์

ยาม: เหลือที่เดียวครับ รถไฟรับแค่คนเดียวแล้วครับ


Cap: งั้นผมไปเอง เดี๋ยวเราค่อยคุยคืนนี้

Sharon: สตีฟ ฉันรั….

ยาม: เร็วหน่อยครับ

Cap: เธอพูดถูก ผมอยู่ในชุดปกติ การแต่งงาน อาจไม่แย่เท่าไหร่ ทำให้ผมมีชีวิตชีวาอีกครั้ง บางครั้งผมก็ลืมว่าชีวิตปกติเป็นยังไง ผมเคยทหารมานานแล้ว อาจกลับไปเป็นอีกไม่ได้

อยู่ดีดีราวจับรถไฟก็ล็อคตัวกัปตันไว้รวมทั้งผู้โดยสารทั้งหมดในรถไฟ

Cap: อะไรเนี่ย

Sharon: สตีฟคะ

Cap: เสียงเปรี๊ยๆของไฟฟ้า ความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ พาใจคอไม่ดีละ เสียงอึกทึก ที่กั้นเสียงแตกหัก แสงจ้าทำให้ตาปิด

Cap: มองเห็นแล้ว พร้อมข่าวร้าย

ปรากฏว่าในรถไฟมีตัวประหลาดเล็งปืนมาที่กัปตัน


??? : วะฮะฮ่า นายพลาดแล้ว เจ้างั่ง

??? : ขยับปุ๊บเรายิงปั๊บ เข้าใจ๋

Cap: ผมพลาดเอง ดันละเลยกฎข้อสำคัญของนักกลยุทธ์มากประสบการณ์ไปซะได้

ทันใดนั้นมีเข็มฉีดยาโผล่ออกมา

Cap: ไม่ควรไปที่ไหน

แล้วเข็มก็ทิ่มเข้าท้ายทอยสตีฟ

Cap: ที่ไม่รู้ทางออก

Cap: อ๊ากกกก

แล้วสตีฟก็สลบไป

??? : ณ บัดนี้ ขอต้อนรับสู่ มิติ Z นะ ผบ. โรเจอร์

กัปตันเริ่มตาปรือ

Cap: เหนื่อยเหลือเกิน ชารอน รู้สึกเหมือนนอนบนเก้าอี้ยาวอีกครั้ง ดูโชว์สัตว์ประหลาดดึกไปหน่อย ให้ผมหลับใน

??? : อาหหห์ เขาเริ่มตื่นแล้ว ซุปเปอร์ เซรุ่ม นี่ มันทรงพลังจริงๆ

Cap: ชารอน ปิดทีวีนั่นซะ วันนี้ขอไม่ใส่สูทรอีกแล้ว จ่ายให้ผมด้วยนะ

??? : ระบบเผาผลาญยาระงับประสาทดีเยี่ยม เร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้

Cap: เสียงนั่น ผมรู้จักเสียงนั่น

??? : ฉันคิดว่าแกคงไม่ยินดีกับมันหรอกนะ

Cap: ให้ฉันพักหน่อยเถอะ ซักชั่วโมงนึง

??? : ไม่ว่าแกจะรู้สึกอะไรหรือไม่ มันไม่ใช่ผลที่เลวร้ายอะไรหรอก

Cap: ได้โปรดเถอะ ชารอน ปิดทีวี นั่นซะ

กัปตันเริ่มลืมตาขึ้นมาได้ เห็นเด็กอยู่ในหลอดแก้วขนาดใหญ่


??? : แต่ตอนนี้ จงตื่นซะ มันเจ็บมากนะ เข้าใจ๊

Cap: จังหวะเต้นของหัวใจ ไม่ค่อยดีละ ยา ยาบางอย่างที่ปีศาจมอบให้ผม นั้นใช่วันนี้ (คงตอนที่เดทกับชารอน) มั้ยเนี่ย ปีศาจนั่นไม่ใช่ในหนังแน่

มันของจริง

กัปตันลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองโดนล็อกอย่างแน่นหนา (กลัวหนีจัด) พร้อมกับเห็นเด็กชัดขึ้น

??? : แกไม่รู้หรอก ความสนุกที่ฉันรู้สึกเวลา ดูแกตามรอยที่ฉันทิ้งไว้ ฉันเนี่ยกระตือรือร้นกับการคาดการณ์การมาถึงของแก และ ซักช่วงเวลานึง แกมันมั่นใจจัด โรเจอร์ มันทำให้ทั้งหมดง่ายขึ้น

Cap: หลอดนั่น เหมือนสูบฉีด สารบางอย่างมาให้ผม เอ๊ะ ไม่ ไม่ใช่ตัวผม มันสูบเลือดจากผม

มีเด็กผู้หญิงคนนึงแอบมองกัปตันอยู่

??? : ฉันอำแกน่ะ ฉันไม่รู้สึกซักนิด เวลามองแก นอนบิดไปบิดมา และ แกบิดแน่

Cap: โอ้ พระเจ้า

??? : มิให้เสียเวลาละนะ

Cap: มันทิ่มผมแล้ว อ๊าหหหหห์ กัปตันเสียงหลง สารเคมี กับ เสียงมนุษย์

Cap: เสียงของคนบ้า ชีวะวิทยา อานิม โซล่า

Zola: ตอนนี้ ไม่มีใครหยุดฉันได้ แกรู้สึกไหม รู้สึกถึงความต้องการของ Zola

Cap: ท้องไส้ปั่นป่วน หัวใจร้อนรุ่ม สูบฉีดจนเห็นได้ชัด ประสาท ประเสิท ลุกไหม้ สารนี้ไม่ได้ทำให้ชา มันไม่ได้ทำ ขึ้นมาทีคอละ ตบหน้าผมเหมือนลูกปืน ค้นพบพละกำลัง ลุกขึ้น คุณลุกขึ้นเสมอ

กัปตันหลุดจากพันธนาการได้

Zola: เฮ้ย เป็นไปไม่ด้ายยยยยย อ้าหหห์

Cap: ลุกขึ้น ตื่นตัว ความเจ็บปวดเกิดพิกัดแล้ว ตื่นตัว

ลูกน้องโซล่า: กูจะพูดแล้ว ทำไมถึงทิ้งมันไว้กับอาวุธมันวะ

Cap: กล้ามเนื้อไม่ตอบสนอง เฉื่อยชาจากสารบางอย่าง ฟันฝ่าผ่านความขุ่นมัว ออกไป หนีออกจากที่นี่

กัปตันคว้าชุดและโล่พร้อมกับหนีออกมา

Zola: หยุดมัน โซล่าสั่งลูกน้องให้ไล่ตามกัปตัน


Cap: ตั้งใจ ซักหนึ่งช็อตก่อนพวกมันจู่โจม กัปตันขว้างโล่ออกไปแต่ไม่ได้เล็งที่ศัตรู

ลูกน้องโซล่า: ข้างล่างเว้ย เจ้างั่ง โว้ว โว้ว

Cap: มุมนี้ยาก แต่ได้แล้วมุมนึง ไว้ค่อยยินดีกับตัวเองทีหลัง ตอนนี้ละส่วนที่ยาก ขณะที่พวกมันเงิบ

กัปตันฝ่าทะลุออกมานอกตึกได้


Cap: ผมเคยฝึกมาครั้งนึง แต่โชคยังดี แอ๊คค (สภาพดูไม่ได้)

Zola: มันฆ่าเขา ฆ่าลูกฉัน สิบปีที่สร้างเขามา หมดกัน ลูกชายที่แสนสมบูรณ์แบบของฉัน มันฆ่าน้องชายเธอ Jet

Jet: พ่อจ๋า

Zola: ฉันแค่อยากได้ เซรุ่ม ซุปเปอร์ โซลเยอร์ เพื่อพวกเธอสองคน และ ลูกชายฉันตายแล้ว แล้ว

โซล่าตะโกนสั่งลูกน้อง ฟังฉันให้ดี เหล่า มิวแทนต์ แห่ง ซูรันเดีย


Zola: ฉันต้องการตัวกัปตันอเมริกา เอาตัวมาให้ฉัน เป็นหรือตายก็ได้ มันจะต้องทรมานเกินกว่าที่มันคาดคิดไว้

กัปตันขับยานหนีออกมา

Cap: ดอกไม้ไฟ เหมือนอยู่ในอุโมงค์ ใกล้มืดละ หาที่พักก่อน หนีพวกมันก่อน อยู่ดีดียานก็เร็วความเร็ว (เพราะกัปตันหรือเปล่า) ก่อนที่ฉันจะไม่

ยานพุ่งเร็วจัด กัปตัน ควบคุมไม่ได้

Cap: หยุดดดด

ยานเสียหลัก ครูดกับพื้น


กัปตัน ปลอดภัย และได้ยินเสียงบางอย่าง

Cap: เสียงเด็กร้อง ก้องในหูผม

อุแว้ อุแว้ อุแว้ เด็กที่ Zola พูดถึงยังไม่ตาย กัปตัน ไม่ได้ฆ่าเขา

Cap: ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณพระเจ้า เจ้าหนูรอดมาได้

Cap: ไม่เป็นไรแล้วนะ ทุกอย่างจะเรียบร้อย เรียบร้อย

Share With:
Rate This Article

anilyossundara@gmail.com